Trefpunt

Dag Iedereen,

Ik heb een hele goede update, die ik 4 dagen geleden niet had durven dromen: Tim is wakker (en ik mag zijn naam gebruiken:), en lijkt 100% in orde! Het is uiteraard nog even afwachten op onderzoek, maar het ziet er zeer gunstig uit. Hij is nog suf en moe van alle medicijnen en de hele situatie natuurlijk, maar we kunnen met hem praten en hij kan zich alles nog herinneren. Dus ik heb antwoord wat er is gebeurd: Hij kon zijn leash niet loskrijgen en heeft naar zijn mesje lopen zoeken. Ik denk dat die niet in zijn trapeze zat. Bizarre situatie, zeker wat betreft de leash. Ik kom later vandaag of morgen even terug met meer updates en wil ook nog wel even terugkomen op wat er allemaal is misgegaan en hoe we dit in het vervolg zouden moeten kunnen voorkomen.

To be continued!

Dank voor alle reacties. Het doet me goed dit allemaal te lezen. Ook voor mijn eigen verwerkingsproces. De situatie is nu dat Tim nog steeds in coma ligt. Er is wel veel beweging, en hij is bezig met wakker worden, maar de vraag is hoe lang dat gaat duren en wat de uitkomst zal zijn. Het is wachten wachten. Ik hoop dat ik later deze week positiever nieuws kan brengen.

Hoi Feddomw, Chico, Rudolf

Dank voor voor jullie reacties. Doet me goed.

Wat betreft de vragen:

- Ja, ik vind het ook heel bizar te horen dat T al 31 graden was. Het zou wellicht betekenen dat hij vanaf een heel snel moment al niet meer heeft geademd, want ik kan me niet voorstellen dat je in 5-10 minuten zo snel afkoelt.
- Ja, dank, dat is zeker een gedachte die meespeelde, ik weet dat ik ook heel moeilijk een boardje kan oppakken, en dan met 1 hand kan varen.  Laat staan in de branding achter palen met erg veel stroming lijnen door snijden en iemand aan land slepen. De vraag is dan dus meer: Wat doen we in vredesnaam op zo een listige spot. Heel slecht ingeschat...
- Ja, de redder heeft alle lijnen weten door te snijden en hem aan land gesleept. Hij was  een zeer goede en ervaren kiter.

Dag iedereen. Ik ben de vriend van de kiter (ik noem hem even T, ik weet niet of ie met naam en toenaam hier wil staan, ik verwacht dat ie het niet erg vindt, maar ik kan het hem nu niet vragen) die is gered en nu op het IC ligt in Rotterdam. Zijn situatie is zorgelijk maar ze hebben hem gisterenavond even uit zijn kunstmatige coma gehaald en hij heeft kunnen reageren op een paar vragen met knikken en nee schudden. Goed nieuws dus. Nu wachten op het herstel van de longen, waardoor hij nu nog in coma wordt gehouden.

Ik was met hem aan het kiten bij Domburg. Het was duidelijk dat dit geen beginnersspot was. Wij zijn zelf ervaren kiters, maar beide geen enorme talenten en in principe zijn we erg bezig met risico inschatting en zeker niet onbesuisd. We zaten dit weekend in Middelburg en hadden de dag ervoor gekite bij de Brouwersdam. We waren alleen op zoek naar een spot met wat golven en Ouddorp met zijn zandbank op zee leek ons verre van verstandig. We zijn bij Domburg gaan kijken en kwamen tot de conclusie dat het idd een listige spot was. We zaten te overwegen wat we wilden gaan doen, en uiteindelijk overwon toch het 'ach we zijn hier nu toch, er zijn meer kiters bezig, we doen voorzichtig' gevoel. We hadden een andere kiter gevraagd over de omstandigheden, besloten iets meer downwind te varen omdat het daar rustiger was, afgesproken erg upwind van de paalhoofden te blijven en vooral geen gekke capriolen uit te halen die dag.

Wat schetst mijn verbazing na 10 min is dat ik mijn maat opeens dichtbij de palen zie varen en dat ook nog eens zijn Kite precies te water komt op het meest kritieke punt. Hoe dat kon gebeuren weet ik niet, hij vaart al 13 jaar en is echt geen kluns. Ik zie de kite richting paal drijven en ik vaar direct naar de kant. Mijn eerste reactie was om mijn kite te laten zakken en hem op te vangen uit de branding vanaf de kant. De kite vouwt echter precies om die verdomde paal.
Een wandelaar stond naast mij en opperde meteen de knrm te bellen. Het was 30 sec later, en het leek mij wat vroeg, maar gezien de onhandige situatie stemde ik in: de zee was ruig en T leek nog niet los van z'n lijnen. Mijn kite had ik upwind laten zakken, ik was terug gelopen, stond erbij in mijn eentje en de wandelaar en besloot het water in te springen: door de stroming mislukte dit jammerlijk. 2e poging: via de palen de zee in. Deze stonden net onder water. Echter, een grote golf slurde mij direct over die palen heen. Ik zag T daar nog hangen en snapte niet dat hij zich niet losmaakte. Zelfs als ie in de knoop zat had ie een mesje bij zich om zich los te snijden. Maar dat gebeurde niet. Ik raakte in paniek. Ik wist dat de zee opgaan met de kite en in de branding hem lossnijden een hele listige opgave ging worden. Vooral omdat die palen ook nog in de weg zaten. Ik rende upwind om een boardje te vragen waarmee ik wellicht naar m toe kon peddelen. Het leek me makkelijker om de lijnen lost te snijden zonder ook nog een kite vast te hebben waarop je moet letten. Op dat moment was onze held van het verhaal net klaar met zijn kite op te tuigen. Hij vertelde mij dat hij wel vaker mensen had gered (een echte held dus) en dat hij dit klusje ook wel kon klaren. Ik vertelde hem dat de situatie ernst was en dat mijn vriend zeker niet bezig was zijn materiaal te redden en dat hij de lijnen meteen moest doorsnijden. Ik was behoorlijk opgelucht want ik zag dat deze jongen veel beter kon kiten dan ik. Echter, dit ging toch ook niet zonder slag of stoot. Snel afdrijven, opnieuw naar de kant, upwind rennen, nog een poging. Ik hielp hem even met zijn board te sjouwen, en besloot zelf ook nog een poging te wagen met zwemmen: ik liep 100 meter upwind, zwom zo hard als ik kon, hoewel ik behoorlijk uitgeput was en er weinig van bakte. Ik kwam weer bij die verrekte palen waar de stroming veel harder was, werd er overheen gegooid en weer miste ik ik T op 10 meter. Ook onze held had de klus nog niet geklaard. Uiteindelijk, 20 minuten na het begin waren de lijnen alle 4 doorgesneden, waaide de kite over de paal en kon onze held hem aan land slepen. De KNRM was net ter plekke en heeft hem gereanimeerd.
De vraag is of dit nodig was, hij bleek erg onderkoeld (31 graden) en misschien dat zijn hartslag het nog wel deed. zo zag het er niet uit overigens, hij leek al dood....

Uiteindelijk bleek hij hartslag te hebben en te ademen en is hij met de helicopter afgevoerd. Nu is het wachten, maar er is veel hoop. Zijn longen zijn verbeterd en ze gaan hem weer uit zijn slaap proberen te halen vandaag.

Al met al heb ik het er erg moeilijk mee. Ik heb hem niet weten te redden zelf, en ik had na de eerste zwempoging eigenlijk direct zelf naar hem toe moeten varen achteraf gezien. Hoe moelijk dit wellicht ook was. Ook had ik uiteraard niet al mijn pijlen op onze held moeten inzetten, maar achterhem aan moeten varen. Het was wellicht paniek en niet helder denken, door te denken dat de zee in zwemmen/peddelen een betere oplossing was geweest. Het is achteraf praten en gedane zaken nemen geen keer. Ik heb mijn best gedaan en blijkbaar zat er niet meer in op dat moment. Ik had mezelf graag als held gezien, en in plaats daarvan liep ik te klunzen. Het was geen onwil, maar onmacht. Uiteraard dan ook zelfoverschatting om op zo een spot, met dit weer, voor de eerste keer te gaan varen. T. heeft enorm geluk gehad dat de wandelaar op moment 1 al de hulpdiensten heeft ingeschakeld en dat onze held en de KNRM zo adequaat hebben gehandeld.

Ja er moet zeker beter op elkaar gelet worden, zeker in ruige omstandigheden. Maar ik hoop toch dat iedereen dit toch ook wel doet. Wel zou ik iedereen op het hart willen drukken lid te worden van de KRNM want het is toch maar fantastisch werk wat die jongens afleveren. Ik zal hier updates geven van de situatie in het ziekenhuis!

Gr., Steven.

PS: Ik zou er nog een paar dingen aan toe willen voegen:


1) iedereen zou toch een EHBO cursus moeten hebben afgerond als je met dit soort omstandigheden het water op gaat. Ik zelf ga er direct 1 doen.
2) Altijd een mesje mee. Ik zit net het materiaal door te lichten, alle 4 de lijnen zijn door onze held doorgesneden (de redding is in eerste instantie dus echt aan hem toe te wijten). Ik kan geen mesje vinden in de trapeze van T. Ik hoop toch dat die er wel zat en dat hij deze verloren is, anders krijgt hij als hij ontwaakt nog even met mij aan de stok.


Dat was het even, ik houd iedereen op de hoogte als er nieuws is.

Zo dom: Vergeten in te laden op de parkeerplaats bij Zandvoort rond uurtje of 5 na de Megaloop kitechallgenge. (en kom daar nu pas achter...)

Het is een F-One, wit met zwarte print. Achterop staat heel vaag mijn naam, emailadres en telefoonnummer in groene stift, maar blijkbaar niet erg goed meer leesbaar anders was ik wellicht al door iemand gebeld:)

Mocht iemand hem hebben gevonden, dan ligt er uiteraard een goede fles wijn voor je klaar.

Dank en groet,


Steven, 0614452346

Kijk eens even op http://kazantip.com/spirit-of-kazantip.html. Begonnen als Kitefeest een paar jaar geleden. Een mooie combinatie lijkt me zo!

Kwam vandaag aan op ijburg, met een straffe noordoosten wind en een lekker zonnetje, en wat blijkt, geen kiteboard in mijn auto.... Die ben ik dus vergeten mee te nemen dinsdag (gisteren) avond. Dom Dom! En ook geen telefoonnummer en naam op mijn boardje gezet. Nog dommer.....

Wie o wie heeft mijn F-one boardje (zwart met wit, zie de onderste van de foto in deze link: http://www.hanglos.nl/media2/news/newspics/pic200826udFYSnrI_small.JPG)
gevonden??

Zou de eerlijke vinder mij kunnen mailen/bellen of hier in dit topic kunnen reageren? Hij zal natuurlijk gepast worden beloond!

Alvast zeer veel dank voor de reactie!

Groet,

Steven
sgttencate (at) hotmail.com
06- 502 33 508