Stoute stoute @eagle
Bron: zie hierboven flysurf.com. De kite instructeur die bij dit ongeluk aanwezig was schrijft op 8 sept zijn relaas onder de naam: “kitesailor”. Ik heb stukjes ingekort, overgeslagen, maar de rest wel
letterlijk vertaald. Ik heb de tekst vet gemaakt daar waar ik tijdens mijn opleiding, erop gewezen ben dat je
op die manier dus NIET les mag geven. Het is een waargebeurd horror verhaal. Hier volgen de woorden van de kitesurf leraar Eric:
” ik ben al 30 jaar instructeur op het gebied v watersport, welke passie gedeeld werd door Rene: zee wind, navigatie, windsurfing, zeilen, vliegeren, hij liet mij mee dromen met zijn verhalen over de bahamas, maar verkeert helaas op dit moment in een ander paradijs. Ik heb alles gedaan wat ik kon om hem onder ons te houden, maar heb daarin gefaald. Mijn gedachten gaan naar zijn vr, kinderen, familie en vrienden.
Ik, Eric Pelaprat,
nam 4 studenten onder mijn hoede in Eze op een Etang, nivo waterstart, 1st ride bestaande uit Rene (76 kilo, 60 jaar oud), Anne-Cecile (65 kilo), Benjamin (65 kilo) en Fabrice (75kilo). Wind was NW, 5 a 6 windsterkte. Ik had 2 lessen gepland voor die dag, een korte in de ochtend zodat ik de problemen kon zien van elke student en in de middag een verdieping vd ochtend. Behalve Fabrice
wist ik niet goed wat ieders nivo was.
Om 11 uur launchte ik de kites 1 voor 1: de 9 m2 RRd passion voor anne-cecile; 9,5m2Best Kahoona voor Benjamin, de 11RRD massion voor Fabrice en de 11RRD passion voor Rene. De studenten gingen t water in met hun boards en leash, met een helm op met radioverbinding. Anne Cecile had problemen om dr board aan haar voeten te krijgen omdat ze de kite niet met 1 hand kon besturen. Benjamin had problemen om zijn kite onder controle te houden en zijn board gleed iedere keer bij hem weg. Fabrice kon rustig waterstart doen. Rene focuste om zijn benen te strekken en zijn armen te buigen terwijl hij power aan zijn kite gaf (typische windsurf houding) met als gevolg dat hij te hard met te veel power over t water gleed, over zn board werd getrokken, en bij 1 trok hij per ongeluk aan zijn QR, ik herbevestigde het, en hij ging weer door met proberen te kiten. Met radio contact vroeg ik hem rustig te blijven omdat hij voortdurend de kite te sterk instuurde en nooit zijn benen boog.
We gingen met lunch om 13.00 uur en ik maakte een korte briefing voor elke student. Ik maakte
simulaties in het zand voor de waterstart en op de boot met Rene. Om 14.40 deden we de
middag sessie. The forecast was hetzelfde. Ik checkte de lijnen, launchte en trimde de kites. We gingen weer t water op.
De kite v Rene crashte en de LE was deflated. Ik zei dat ik m straks zou zou oppompen nadat ik Fabrice had gelaunched. Ik pompte zn kite 5 minuten later op en de front en rear Lines waren symetrisch gekruist, hij merkte dat op en ik vertelde hem dat dat geen probleem was omdat je de kite ook zo kunt besturen. Ik relaunchte de kite op 12 uur, hij checkte bar en lijnen en deed zn board om. Even later gebeurde t zelfde bij Anne Cecile dus ik reed met de boot naar haar toe, 300 mtr downwind van Rene. Begon haar kite op te pompen toen ik een schreeuw hoorde achter mij.
Ik zag dat de kite van Rene loopte terwijl de front bridle over de kite heen lag en bleef hangen aan t eind van een strut. De kite was giga aan t loopen, wel 3 seconden per loop, terwijl hij slechts licht t water raakte. Ik schreeuwde door de radiohelm om te QR en gaf de boot een mep zijn kant op, terwijl ik Cecile achter in het water liet met haar deflated kite.
Binnen een minuut was ik aan zijn zijde, bij elke loop ging zijn hoofd onder water, ik besloot de kite te neutralizeren
door met de boot over zn lijnen te varen omdat ik zag dat hij niet aan de QR kon trekken.
Deze move (neutralizeren met de boot) is niet makkelijk, je moet met de boot dwars over de lijnen varen namelijk tussen de kite en de kiter, dan eenmaal tussen de lijnen, sturen richting de kite om m t crashen, pakken, en te deflaten. Ik heb deze move 7 of 8 keer gedaan in de 14 jaar dat ik kitesurf les geef en t is niet makkelijk om bij de kiter te komen met de boot en de propellor daar…
De kite was echt hoog aan t loopen, Rene werd getrokken,
ik vaarde over de lijnen, kwam te snel bij de kite, probeerde langzamer te gaan, maar de motor sloeg af, ik sprong op de LE maar miste op 50 cm, de kite pakte weer wind, en Rene bleef vastzitten aan de achterkant van de boot, en de lijnen onder boot trokken aan hem…
Ik rende naar de achterkant, greep m, hij was in paniek half verdronken, ik vroeg m om te QR, hij zei dat hij niet kon, en zijn hoofd ging weer onder water, de kite ging floep in de lucht en sleepte de boot. De kite loopte nu sneller zonder ook maar t water aan te raken, ik zat toen op t achterdek, ik zette mijn vingers in zijn helm en t lukte mij om zijn hoofd boven water te houden, terwijl ik met mn andere hand zijn OR probeerde te vinden. De druk op de bar –welke vastzat aan de boot - hield de kite vol met power en blokkeerde de QR, ik raakte de kite leash op de rechterzijde en ik probeerde met mijn elleboog, de boot motor op te tillen met de elektrische trim zodat ik de lijnen weg kon halen onder het gewicht van de boot.
Opeens waren we bevrijd, ik werd in het water gesmeten (de boot dreef weg), mijn rechterhand op de QR, mijn linkerhand probeerde zijn hoofd boven water te houden, hij dreef rondom mij, snakkend naar lucht, ik moest m echt vastpakken om m te QR, de QR ging open maar de chicken loop bleef hangen op de plek van de haak, en de kracht erop bleef sterk zelfs met 2 man want de kite was nog steeds aan het loopen en bij elke rotatie ging ik of Rene met onze hoofden onder water, ik snapte niet waarom t vastzat, aan de QR was getrokken maar alles zat muurvast! Ik probeerde aan 1 lijn van de kite te trekken zodat hij zonder kracht kwam, maar ik kon niet meer dan 1 of 2 mtr trekken en r zaten overal knopen in, ik zag dat t niet werkte dus ik gebruikte nu 2 handen
en liet Rene alleen achter.
Op dit moment ging de chicken loop los, maar helaas, t sleuren van de kite werd alleen maar erger, de kite leash was blijven hangen in een knoop en de kite was nu helemaal harder dan ooit aan t loopen met nog 2 meter lijnen. Ik snapte niet waar de leash vastzat en volgde hem met mijn handen, hij zat vast in de haak van zijn harnas, ik moest t los halen kostte wat t kostte, de kite lanceerde mij uit t water tot 5 meter bij Rene vandaan, en bevrijdde ons.
Ik draaide mij om en zag Rene met zijn gezicht in het water, levenloos, ik zwom naar hem toe, draaide hem om en begon met reanimatie, na 2 tot 3 minuten begon hij weer zelfstandig te ademhalen, maar hij was nog steeds bewusteloos, ik controleerde zijn pols, all clear, maar kon hem niet op zijn zij leggen anders zou zijn mond onder water liggen. Mijn radio zat nog steeds om mijn nek en ik schreeuwde naar mijn studenten dat ze moesten blijven waar ze waren en naar alle boten om hun heen moesten schreeuwen.
Fabrice zat down wind te varen, Anne Cecile zat stil in t water, Benjamin zat 300 mtr verder op met n gecrashte kite downwind van mij, mijn boot zat 100 mtr downwind van mij. Anne Marie zwom naar mij toe en zei dat ze arts was. Ik probeerde nog een andere Teacher Patrick te bereiken die verderop les gaf, maar Teachers communiceren niet via de dit apparaat met elkaar, op de boot gebruiken we VHF radio of onze telefoons. Ik gaf Rene aan Cecile en ik probeerde de boot te pakken te krijgen, nu 200 mtr verder weg, op de surf van Anne Marie. Ik zag in dat t een eeuwigheid zou duren voordat ik die boot weer kon inhalen en probeerde Partrick de andere Teacher op die frequentie te pakken. Onderweg vroeg ik via de radio aan Benjamin om de boot te pakken maar die zat hopeloos vast in zijn lijnen. Ik probeerde hopeloos diverse berichten te zenden aan Patrick maar de verbinding gaf niet mee, zijn groep en hij gingen richting Rene en Anne Cecile, ik probeerde nog de boards in de lucht te houden, Patrick hoorde dat ik aan t schreeuwen was maar de berichten waren te kort om r iets op uit te maken.
Ik zag dat Patrick Rene en Anne Cecile uit t water viste en de reddingsdiensten belde. Op dat moment dacht ik dat hij gered was. Patrick kwam naar mij toe varen en was 400 mtr downwind, ik klom aan boord en zag dat Rene niet ademhaalde en dat hij geen hartslag meer had. Toen ik m achterliet ademhaalde hij nog, ik was woedend, rende naar m toe en begon met borstcompressies, terwijl wij snel naar mijn boot toevaarden. Anne Cecile zei dat ze niks kon doen in het water (ze zat ook vast in de lijnen). Ik zag de pijn op onze gezichten die ons voor de rest van ons leven zal tekenen.
Ik sprong op mijn boot, zij reden zo snel mogelijk naar de haven de reddingsdiensten wachtten op hen, ze waren daar in 3 minuten, en ik ging Fabrice en Benjamin ophalen en ook de 4 studenten die Patrick alleen in t water achter had gelaten. Toen ik terugkwam aan land was Rene overleden.