Haring High Richardt
Berichten: 9341
|
Gelezen in de Alkmaarse Courant. Leuk artikel over Pippa van Iersel Leven van de wind
Pippa van Iersel is Nederlands kampioen kitesurfen. De ene week een wedstrijd in Spanje, dan weer trainen in Brazilië. Maar zelden thuis in Schellinkhout. „Een afspraak met mij is altijd onder voorbehoud. Want als het waait, kom ik niet.”
Kijk hoe behendig ze haar board over de dijk tilt. Kwestie van routine. Hoe vaak zou ze dat tochtje tussen haar huis en de golven hebben gemaakt? De wind speelt met haar blonde krullen.
We lopen van haar huis in het groen naar het strandje aan de andere kant van de dijk. Daar danst ze weg over de golven. Om even later aan haar vlieger door de lucht te zweven. Daarna poseert ze met haar board voor de fotograaf en schuiven we bij haar thuis aan, aan de keukentafel. Hier groeide ze op, hier kent ze elke stap naar de waterkant. En hier neemt ze tijd voor een vraaggesprek aan de hand van natte termen.
De bron
„Mijn vader is een fanatieke kitesurfer. Als ik in mijn slaapkamer uit het raam kijk, kan ik zijn vlieger door de lucht zien zweven. Toen ik dat ontdekte, wilde ik ook het water op. Zo raakte ik al heel jong verslingerd aan de sport. Net als mijn twee zussen. Ik ben de jongste van de drie en was altijd de kleinste en de lichtste. En misschien wel de meest fanatieke.”
„Ik hou van sport. Zo heb ik ook jarenlang gevoetbald. Met de jongens, want dat ging er een stuk feller aan toe.”
Pippa van Iersel is inmiddels Nederlands kampioen kitesurfen. En derde van de wereld: „Uiteindelijk koos ik helemaal voor het kitesurfen omdat ik daar het best mijn ei in kwijt kan. Het is de kick, de adrenaline en het avontuur. Op het water hoor je alleen de wind. Je bent daar in je eentje en speelt met spierkracht, de natuur en je lef. Mijn hoogste sprong is ongeveer zeventien meter. Het mooie is dat je dankzij je vlieger de wereld van boven kunt bekijken. Als een vrije vogel.”
De stroming
„Ik kijk waar de wind goed is en daar ga ik trainen. In oktober en november was dat in Brazilië, in het voorjaar zat ik in Australië en Zuid-Afrika. Daarna had ik wedstrijden in Frankrijk en trainde ik weer in Spanje. De wedstrijden zijn over de hele wereld. Vergelijk het maar met de Formule 1. Je moet overal punten halen, die worden opgeteld en dat bepaalt de ranglijst.”
Ze vertelt haar verhaal op een van de spaarzame dagen dat ze thuis is. Klaar om de volgende dag voor wedstrijden naar Spanje te vertrekken. „Binnen Europa reis ik met de camper. Dan rij ik graag zelf. Bij de laatste wedstrijden ging mijn moeder mee. Buiten Europa pak ik het vliegtuig. Bij wedstrijden word je door de organisatie ondergebracht in een hotel, bij trainingen moet ik zelf mijn huisvesting organiseren. Om het betaalbaar te houden, geef ik ter plekke lessen. Zo huurde ik in Brazilië een groot huis en verhuurde ik de kamers aan de deelnemers. De belangstelling was zo groot dat ik zelf op de bank moest slapen. In Griekenland haalde ik er een vriend bij, zodat we de deelnemers samen met huurauto’s van het vliegveld konden halen en we ’s avonds met ze konden barbecueën. Zo werd het een compleet programma, daar is meer vraag naar.”
„Dat ondernemen ligt me wel. Mijn ouders hebben een restaurant, dus die zakelijke kant heb ik van huis uit meegekregen. Zo ben ik zelf met sponsors gaan praten. Nu heb ik een contract met Duotone, die kites en boards maakt en met ION Action Sports, de leverancier van wetsuits en trapezes. Misschien vonden ze het wel een beetje brutaal dat een meisje van negentien dat zelf kwam regelen, maar ik hou ervan om mijn eigen leven te organiseren, om zelf dingen te bedenken en oplossingen te verzinnen. Het is niks voor mij om af te wachten wat een ander voor me heeft bedacht. En ik wil zeker niet afhankelijk zijn van anderen. Vrijheid gaat bij mij boven alles. Misschien dat het kiten die vrijheidsdrang wel heeft versterkt.”
Zweetdruppels
„Op school heb ik het best zwaar gehad. Vaak brak het zweet me uit als het buiten waaide. Dan wilde ik het water op en kon ik me totaal niet meer concentreren, in de klas. Ik zat op de havo. Daar had ik een pakket met natuur en techniek. Achteraf had ik beter talen kunnen kiezen, want ik heb nu veel meer aan talenkennis. Op school ging het niet verkeerd, maar al die toetsen en dat huiswerk vond ik maar niks. Dat gaf me stress. Soms zat ik vol goede moed op mijn kamer met een studieboek. Maar als ik dan buiten de bomen zag bewegen, wist ik dat er een lekker windje was. Dan werd ik onrustig en wilde ik naar buiten, de dijk over.”
„In de vijfde klas ben ik overgestapt naar het MBO. Met mijn overgangsbewijs naar vijf havo, kon ik naar de Dutch Filmers Academy in Amsterdam. Daar leerde ik om filmpjes te maken. Dat vond ik heel leuk en dat ging ook goed. Maar omdat ik veel op reis was voor trainingen, bleef er te weinig tijd over voor school. Daarom ben ik toch maar gestopt. Het water is mijn boek. Op de golven leer ik wat ik nodig heb.”
Waterlanders
„Ik heb gehuild toen mijn opa overleed. Hij was zo’n lieve man.” Nooit tranen geplengd vanwege liefdesverdriet? „Ik heb anderhalf jaar een relatie gehad met een kitesurfer. Op een gegeven moment liep het klem, ook omdat ik veel weg was. Mijn ambities en die relatie gingen niet samen. Ik focus me nu helemaal op de sport. De liefde komt later wel een keer. Gelukkig is die jongen nog steeds een goede vriend. Hij helpt me veel tijdens competities en trainingen.”
Geld als water
„Als ik geld als water zou hebben, zou ik naar de mooiste plekken willen reizen. Ook naar plekken waar je niet kunt kiten, want anders zie ik alleen maar water en stranden. Ik zou overal in de wereld huizen willen hebben en die verhuren zodat de huurders van een mooie vakantie kunnen genieten. Mijn familie mag dan natuurlijk overal voor niks logeren.”
„Als ik rijk was, zou ik ook een kiteschool beginnen en geld steken in goede doelen. Het lijkt me leuk om gehandicapten te laten genieten van kiten. Je hebt nu boards met vier schoenen erop, zodat je er met zijn tweeën op kan. Het lijkt me te gek om doven of blinden zo van mijn sport te laten genieten.”
„Ook zou ik het tof vinden om mensen die er het geld niet voor hebben te voorzien van spullen om te kiten. Dan kan iedereen ervan genieten en kan de sport groeien.”
Eiland
„Als topsporter zit je altijd een beetje op een eiland. Je traint alleen en ook bij wedstrijden sta je er alleen voor. Alles draait om je prestatie. En om optimaal te presteren moet je ambitieus zijn, anders kom je er niet. Dat maakt je een beetje egoïstisch, want uiteindelijk kies je toch voor jezelf.”
„Een afspraak met mij is altijd een afspraak onder voorbehoud. Want als het waait, kom ik niet. Dan ga ik het water op. Wie mij goed kent weet dat en is er al aan gewend. Maar het maakt het ook lastig om vriendschappen te onderhouden. Met jongens gaat dat beter dan met meisjes. Jongens kunnen ook op afstand bevriend zijn en hebben vaak aan een half woord genoeg. Gelukkig heb ik in het kitewereldje ook veel vrienden. Die kom ik over de hele wereld tegen. En die herkennen dit allemaal.”
Uit de put
„Als ik in de put zit, praat ik met mijn vader. Dat gebeurt bijvoorbeeld als ik zenuwachtig ben voor een belangrijke wedstrijd. Hij geeft me steeds vertrouwen en spreekt me altijd nieuwe moed in. Ook als ik ver weg ben, want dan bel ik hem. Hij stimuleert me altijd om lekker het water op te gaan en gewoon plezier te maken, zonder dat de prestaties voorop staan.”
„Bij wedstrijden is mijn moeder altijd in de buurt. Ze leeft erg met me mee. Ze is er vooral voor de knuffel als het niet goed gaat en om te juichen als het wél lukt.
„Soms heb ik negatieve gedachten. Zo vind ik dat ik niet consequent genoeg presteer. Of dat ik soms niet goed in de vlieger hang.”
„Om die donkere wolken uit mijn hoofd te laten verdwijnen, praat ik met mijn mental coach. Corine, heet ze. Zij leert me vooral naar de positieve kanten te kijken. En ze zegt dat ik het woord ’niet’ uit elke zin moet schrappen. Dat helpt me. Toen ik laatst in Gran Canaria bij twee onderdelen laatste was geworden, baalde ik enorm. Ik wist even niet hoe ik me weer terug moest knokken. Maar door op haar advies die draai in mijn hoofd te maken, kreeg ik de kracht om terug te knokken. Ze drukte me op het hart dat elke dag weer een nieuwe kans biedt en dat ik die kansen moest pakken. Daarna won ik weer. Uiteindelijk ben ik daar toch nog derde geworden.”
„Als het om gezondheidsproblemen gaat, kan ik altijd aankloppen bij Bram Nooij. Hij is mijn coach. Bram weet veel over blessures. En hoe je je lichaam optimaal kunt inzetten, voor je sport.”
Water
„Toen ik vlak voor de competitie ziek werd, was ik in paniek. Ik had een opgezwollen buik en wist niet wat ik moest doen. Gelukkig wist Bram een oplossing. Hij dacht dat het een glutenallergie was en vertelde me wat ik daar tegen kon doen. Wat was ik blij toen ik de volgende dag het water weer op kon.”
„Voor de tricks die ik op het water doe, kan ik altijd Bas om raad vragen. Hij is een goede vriend van me en heeft me alles geleerd over freestyle en tricks. Bas weet hoe je daarmee punten kan scoren en volgt me bij alle wedstrijden.”
Vergezicht
„Het lijkt me te gek om mee te doen aan de Olympische Spelen van 2024. Daar kan ik misschien uitkomen bij het foilen. Wat ik nu doe is anders, maar ik ben wel aan het trainen om beter te kunnen foilen.”
„Ik ben benaderd door Stephan van den Berg uit Hoorn. Bij de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles won hij goud, bij het windsurfen. Hij is nog altijd een grote naam in de wereld van de watersport. Voor de Spelen in Frankrijk wil hij een team samenstellen, waarvoor hij mannen en vrouwen nodig heeft. Ik hoop dat ik een plek in zijn ploeg kan bemachtigen.”
Tekst: Jan Vriend Foto’s: Marcel Rob
Een afspraak? Als het waait kom ik niet
|
Rapporteer