Voor ik aan m'n verhaal begin wil ik wel zeggen dat ik weet dat het mijn eigen schuld is
Maar om te beginnen:
zaterdag 12 juli:We waren in de voormiddag al naar het strand gegaan met 5 vrienden, er stond die dag een aardige 5 beaufort (weet niet exact hoeveel knopen), aagezien 1 van ons de dag ervoor ook al had gevaren en nu niet veel zin meer had hebben we ons eerst nog wat bezig gehouden op het strand met wat jumps e.d, dit wel allemaal op het zachte zand en met onze schoenen aan!
Het was eigenlijk nog plezant maar we kregen toch meer en meer zin om het water op te gaan, dus kleden we ons om en springen, nouja worstelen ons in onze wetsuits.
Die ene die de dag ervoor al op het water had gezeten bleef langs de kant maar wandelde wel ff met me mee naar het water, en toe we bijna aan het water waren zette hij me aan om nog een keertje te springen. Nu voel je het wel al komen zeker? Ik dus daarop ingegaan en gespongen (achterafgezien beter niet gedaan).
Ik sprong dus maat stuurde mn kite te laat terug m.g. dat ik een ferme voorwaardse kracht kreeg en veel te snel neerkwam, lande op mijn rechterenkel (blote voeten, hard zand) en voelde direct een enorme pijnscheut!
Mn maat natuurlijk direct bij mij en mn kite ( die ik nog onder controle had) laten overnemen. Hij vroeg of alles ok was, ik zei ja omdat ik dacht dat mn voet enkel zwaar verstuikt was, hij was trouwens al direct ferm gezwollen.
Dusja ik ga naar de kant omdat ik die druk toch niet kan houden op mn rechtervoet, maar hoopte dat het morgen wel beter zou zijn.
zondag 13 juli:Er was prachtig weer voorspeld dus had ik geen zin om naar huis te gaan, of naar een dokter te gaan, en ben ik dus vandaag ook nog aan zee gebleven. Ik had al wat ijs op mn voet gelegd maar de zwelling (binnenkant+onderkant vanaf het hielbeen tot voorbij de helft van mn voet) nam allesbehalve af en begon nu ook blauw uit te slaan.
Ik heb die dag noch de hele tijd rondgesjokt op het strand, uiteraard ferm mankend en met veel pijn, en was uiteindelijk toch blij dat ik thuis was en eindelijk kon rusten.
maandag 14 juli:'S morgens zag mn voet nu bijna volledig blauw, en mn moeder zei dat ik toch maar eens naar de dokter moest.
Dokter stuurde me door naar het ziekenhuis voor foto's te laten nemen en jah! aan de onderkant van mn voet is een stukje bot afgebroken... Nu is het minstens 3 weken gips, en het zou volgens de dokter weer goed moeten komen.
Nu wil het wel lukken dat we vrijdag vertrekken voor twee weken naar Turkije
het zullen dus nog twee lastige weken worden