magic ed
Geen avatar
Berichten: 381
|
Zaterdagmiddag is er een kiter in de problemen gekomen bij IJmuiden. De kiter is veilig aan wal gekomen met hulp van twee andere kiters (waaronder de schrijver van dit stuk). Omdat de situatie potentieel levensbedreigend was schrijf ik dit stuk zodat er van geleerd kan worden. Daarbij probeer ik me aan de KNRM doctrine te houden: niet oordelen, maar beschrijven en leren.
Omstandigheden
Zaterdag 21 maart 2015, omstreeks 16:30, verliest een kiter zijn kite door materiaalpech (gebroken chickenloop) in zee ter hoogte van het einde van de zuid pier. Er staat golven van ongeveer 1.5 tot 2 meter en een NNO wind van ongeveer 24 knopen. Hoog water was om 16:16. Zeewatertemperatuur: tussen de 6 en 7 graden.
Terwijl ik hoog aan de wind vaar zie ik een groene kite in het water liggen in een niet herstartbare positie (leading edge naar de wind toe). De afstand is nog vrij groot, maar tijdens het dichterbij komen vind er geen noemenswaardige verandering plaats in de kite positie. Voor mij een teken exta op te letten. Als ik dichterbij kom, zwaait de kiter met zijn arm en roept iets wat voor mij niet verstaanbaar is, maar het is duidelijk dat er hulp nodig is. Ik steek mij arm op om aan te geven dat ik het gezien heb, maar moet eerst doorvaren omdat ik nog downwind van de kiter ben.
Als ik een minuut later alsnog bij de kiter aankom, heeft hij ook de attentie van een windsurfer gevraagd. Bij het zien van mij aanwezigheid gaat die weer weg (om later nog een paar keer terug te komen). De kiter geeft aan dat de chickenloop kapot is en dat hij hulp nodig heeft. Ik geef aan dat een "self-rescue" actie in deze omstandigheden de eerste actie is, waarbij ik dan zijn twintip mee naar het strand neem, om daarna terug te komen. Omdat de kiter aangeeft niet te weten hoe een self-rescue uit te voeren besluit ik het volgende te doen: ik geef mijn surfboard aan de kiter en neem zijn twintip over, zodat hij makkelijker kan blijven drijven. Verder leg ik hem uit hoe de lijnen op te rollen zodat hij dichter bij de kite komt, zonder verstrikt te raken in de lijnen. Mijn plan is om eerst de twintip naar de kant te brengen en dan weer terug te komen om verder te helpen. Terwijl ik naar de kant vaar, kom ik een andere kiter tegen, die ik vanaf nu de "sleper" zal noemen (waarom wordt straks duidelijk). Ik geef de twintip aan de sleper, die zelf ook op een twintip vaart, en vraag of hij het board naar de kant wil brengen, zodat ik weer terug kan naar de kiter.
Na wat kort bodydraggen (ik ben nu zonder board, want surfboard bij kiter en twintip naar strand) kom ik weer bij de kiter. Deze heeft de lijnen tot een meter of vier van de vlieger opgerold. Dan vertel ik hem om de lijnen om de bar te fixeren, het surfboard terug te geven en omdat hij niet weet wat selfrescue is, om de vlieger op z'n rug te leggen en in de vlieger te gaan liggen. Als dit gebeurt is, geeft de kiter aan dat zijn benen verkrampen. Op dat moment besluit ik om het reddingsbaken wat ik om heb te activeren en om het baken aan de kiter te geven. Als alles goed gaat alarmeert dit reddingsbaken de kustwacht en zou dit moeten resulteren in het uitvaren van de KNRM of de reddingsbrigade (die was er niet deze dag, anders hadden ze vanuit de toren de problemen al geconstateerd). Op de vraag van de windsurfer, die weer even kwam kijken hoe het ging, of er gebeld moest worden aangegeven dat het baken al geactiveerd was.
Enige tijd nadat ik het baken aan de kiter heb gegeven, bedenk ik me, dat ik op het verkeerde knopje gedrukt heb: het baken staat aan in Test modus. Baken weer teruggenomen en geprobeerd te activeren. Dit lukte helaas niet met handschoenen aan. Terwijl we zo een tijdje bezig waren gebeurde er vrij weinig met de positie van de kiter: door de combinatie wind en stroming dreven we heel langzaam een klein beetje van de pier af, richting zuiden, ongeveer parallel aan de kust. Wat te doen? Omdat ik strapless bezig was en mijn trapeze geen touw aan de achterkant heeft, was slepen niet echt een optie. Gelukkig kwam toen de sleper weer terug en besloot hij om de kiter met kite heel langzaam naar de kust te slepen.
Gezien de temperatuur en afnemen van daglicht (en dus nog verdere afkoeling), de grote afstand die we nog moesten afleggen en de verkramping van de kiter, besloot ik om naar de kant te varen en daar iemand alsnog het baken te laten activeren met een blote hand, want ik wilde zelf niet zonder handschoenen gaan varen, gezien de vermoeidheid en omgevingsfactoren vond ik dat een te groot risico. Het activeren lukte, meteen teruggevaren en de kiter het baken weer gegeven, zodat als de KRNM uitvoer, het meteen duidelijk was waar ze moesten zijn. En er was nog een lange weg te gaan, dus of "onze" reddingsactie zou slagen was nog verre van zeker.
Na ongeveer een uur, gerekend vanaf het breken van de chickenloop, rond 17:30, kwamen we aan wal, niet te ver van IJmuiderslag. Tot die tijd niets vernomen van de KNRM, wel geregeld gekeken of er een boot aankwam, maar als ik iets zag achter de pier was het samen met een groot schip en was het dus waarschijnlijk een loods (pilot) boot. Licht teleurgesteld bedacht ik dat ik maandag contact zou opnemen met de kustwacht om te kijken wat er mis was gegaan, misschien was het baken kapot, misschien was er iets mis met de registratie. Bij aankomst op het strand wel meteen het baken gedeactiveerd, want niet meer nodig. De kiter is vervolgens teruggelopen naar de strandopgang bij de parkeerplaats, de sleper en ik zijn teruggekite, want makkelijker dan lopen.
Toen spullen opgeruimd en omgekleed bij de auto. Omdat de kiter wilde trakteren teruggelopen naar het strand. Bij het passeren van de duinkam zag ik de KNRM varen, precies daar waar de redding begonnen was! Onmiddelijk de kustwacht gebeld om aan te geven dat ik het alarm heb laten afgaan, en waarom, maar dat we veilig aan wal waren. De meldkamer reageerde zeer professioneel en rustig. De boot werd onmiddelijk (echt tijdens het telefoongesprek) teruggeroepen en ondertussen werd mij nog verteld dat de registratie bij het agentschap telecom niet helemaal in orde was. Er werd mij wel op het hart gedrukt om het baken alleen te gebruiken in echte nood (en dit gebruik was dus gerechtvaardigd), maar er ook voor te zorgen dat de kustwacht zo snel mogelijk gebeld wordt als het probleem voorbij is.
Na afloop ook nog even langs de KNRM gereden om te bedanken en excuses aan te bieden voor het onnodig uitvaren. De laatse aanwezige (het gaat daar echt snel en geolied klaarblijkelijk) reageerde weer heel aardig en rustig en had het hele verhaal al gehoord.
Evaluatie
Hieronder wil ik de goede en slechte punten benoemen, niet om te (ver)oordelen, maar om te leren. Reageer ajb vooral, maar probeer opbouwend te reageren, zodat we er allemaal wat aan hebben.
Goed
- de kiter begon vrijwel meteen na in nood gekomen te zijn te zwaaien met zijn arm en bleef dit volhouden tot er hulp was.
- het meteen reageren van mede-kiters
- het bij de kiter blijven.
- het geven van het surfboard als drijvende ondersteuning.
- de windsurfer die bleef controleren of er actie nodig was en aanbood alarm te slaan.
- lijnen oprollen en in de vlieger gaan liggen.
- iedereen had goede kleding aan voor de omstandigheden (dus inclusief cap, handschoenen en voldoende dik neopreen).
- het zelf actie ondernemen, waarbij de "redders" duidelijk hebben gezorgd dat ze zelf niet in de problemen zouden komen.
- het gebruiken van het baken (uiteindelijk niet nodig, maar gezien potentiële escalatie).
- hebben van kustwacht telefoonnummer in het telefoonboek van de mobiele telefoon.
- reactie van kustwacht en KNRM (maar vergis je niet, tussen baken activeren en boot zat toch naar mijn gevoel minimaal een half uur, in koud water is dat best lang).
Slecht (of voor verbetering vatbaar)
- met materiaal wat niet 100% goed is het water opgaan, zeker niet in de winter.
- combinatie van drank van de vorige avond, vermoeidheid en koud water (snelle verkramping).
- het ver uitvaren bij vermoeidheidsverschijnselen in deze omstandigheden.
- de self rescue procedure niet kennen.
- het niet goed kennen van het reddingsmateriaal (eerst de Test indrukken).
- het niet kunnen bedienen van het baken met handschoenen (zorgen voor een aanpassing aan mijn setup, fabrikant op de hoogte stellen).
- het niet onmiddelijk op de hoogte stellen van de kustwacht na afloop (had misschien kunnen voorkomen dat de boot uitvoer), bijvoorbeeld door strandgangers meteen aan te spreken. Kustwachtnummer uit je hoofd kennen: 0900-0111!
|
Rapporteer
)
