Wimt
Berichten: 2498
|
Dat was gisteren. Toen het zowat stormde. Ik alleen op 2de Maasvlakte, de hele dag. Nog allemaal niks bijzonders, zo denk je. Maar, mijn moeder zei al een week geleden: de 9de, is het 10 jaar geleden, dat je je kite-ongeluk had. Wat had je een geluk jongen, dat je nu nog zo gezond bent, sjonge jonge, wat een geluk. Dan zeg ik altijd; Ma, ze noemen het een ongeluk, niet een geluk, dus is het altijd pech, een ongeluk dus, als het je overkomt, dan heb je dus geen geluk, maar een ongeluk. Dovemansoren; jonge, wat had je toen een geluk, en nu zo gezond. Zet het in je kalender. Ma, ik zet alleen mijn geluk in de kalender, wanneer ik jarig ben en zo, niet mijn eerste scheiding, wanneer ik failliet ging of zo..
Dus ik gister kiten. Belde mijn vriendin aan het einde van de dag, dat ik naar huis ging. Jij durft, zei ze, met deze storm: 10 jaar geleden was je bijna dood... Stom, was het toch vergeten, maar ja, ik heb zo vaak een tik gehad, dat daar ten eerste mijn agenda vol mee staat, en verder ben ik daardoor dermate getikt, dat ik gister toch had gekite.
Tsja, zoals ik zo vaak zeg, als ik ga kiten; iemand moet het doen, als ik het niet doe, wie doet het dan, tsja, is koud en guur werk, in die nattigheid, maar iemand moet zo getikt zijn...
|