Blog: 7-2011 STORM

Komen we aanlopen op Oostvoorne, staat werkelijk alles onder water en het schuim zowat onderaan het geasfalteerde pad. De hele wandeling naar een duinpannetje (waar het nog enigszinds windstil was) leek op een flinke bergwandeling terwijl er een lawine aan lucht, water en zand op je afgeschoten werd.

Voor je gevoel een paar uur later, en compleet uitgeput, kon je in een wolk van zand proberen een flapperend stukje stof aan je pomp te bevestigen. Lijnen tegen de wind in uitlopen was er al helemaal niet bij (wat handig zeg, die IKO methode....) Maargoed, als het dan eindelijk zover was om je duim omhoog te steken gebeurde het.

BAM daar hang je aan een kleine wesp met de trekkracht van een Boeing 747. Voor de eerste keer zelfs zwaar overpowerd aan je 6m en na een half uur al helemaal doodop van het vliegen en constante gestamp. Moet wel gezegd worden dat heel even wat minder waaide en er een poging tot een kiteloop gemaakt kon worden.

Dat was het dan, een complete marteling om een half uurtje alle kanten op geslingerd te worden door een wespje.